VERHUISD!!

Heihei hier ben ik weer!

Heel erg bedankt voor alle kaarten, krabbels, mailtjes en alles wat ik nog meer heb ontvangen voor mijn verjaardag. Ze waren niet allemaal op tijd, maar dat maakte het voor mij wat leuker. Had ik gewoon een paar dagen extra verjaardagsgevoel.
Het leek me wel leuk om een soort 'wist je dat...' te maken, maar ik heb toch besloten om gewoon te gaan vertellen wat ik allemaal heb gedaan de afgelopen weken zodat jullie nog meer leuke dingen over Noorwegen en Noren kunnen lezen.

Meteen nadat ik de laatste blog heb geschreven heb ik tegen mijn gastmoeder gezegd dat ik graag van gastgezin zou wisselen. De reden precies wil ik liever niet op internet kwijt maar het komt er op neer dat ik me hier niet thuis voel en dat het contact behoorlijk lastig gaat. Ze snapte het wel geloof ik, maar dat weet ik eigenlijk ook niet eens helemaal zeker. Het blijft een beetje vaag voor me. Onder tussen ben verhuist. Ze hebben een nieuw gezin voor me gevonden in het orkest. Ik ben maar een paar kilometer verhuist, maar woon wel in een ander dorp. Ik woon nu in Blommenholm bij de familie Mestl. Het is een drukke boel hier maar wel gezellig. Nu heb ik 2 gastzusjes, Elsie en Mette 15 en 13 jaar, en een gastbroertje, Mads van 8 jaar. Mijn gastouders heten Thomas en Heidi. Sinds afgelopen woensdag woont er zelfs nog iemand bij ons in huis. Het gezin heeft een jaar in Californië gewoond en voor kerst is er een vriendin van Elsie over gevlogen. Nu ben ik dus weer verplicht in het engels te praten. Dat vind ik absoluut geen probleem meer.

Op woensdag had ik weer orkestrepetitie. Natuurlijk was dat weer leuk en gezellig maar dat maakt jullie denk ik niet zo veel uit. Wat veel leuker is voor jullie om te weten is dat ik 6 pakken stroopwafels had gekregen van papa en mama en die bij het orkest heb uitgedeeld. Aan het eind van de repetitie, of eigenlijk aan het eind van de repetitie van het hoofdorkest, de oudste groep speelt daarna nog. Iedereen vond ze heel erg lekker. Een paar mensen vonden ze zo lekker dat ze me smeekte of ze er nog een mochten. In een pak stroopwafels zitten er 10 dus 6 keer 10 is 60 (ja hoor, ik kan nog rekenen) en we hebben rond de 35 mensen in het orkest dus ik had nog wat over. De oudste groep heeft tegenwoordig ook een naam. Of had ik dat al vertelt. Uhm... even opzoeken. Nee volgens mij had ik dat nog niet geschreven. Oke, dan bij deze. De oudste groep heet Tvunget Av Mor en dat betekent Gedwongen Door Moeder. De naam is ontstaan doordat iedereen zei dat ze niet vrijwillig bij het korps zijn gaan spelen maar gedwongen werden door hun moeders. Nou zou dat in een paar gevallen wel zo geweest zijn maar de meeste spelen echt geheel vrijwillig daar, maar de uitleg achter de naam vind ik zo grappig. We hebben ook al een kerstconcert gehad. Op 5 december nog wel! 't is toch niet te geloven, gaan ze op sinterklaas een kerstconcert plannen. Nou ja, geeft ook niet want het echte sinterklaasgevoel heb ik hier ook niet echt gehad. Daarvoor in de plaats kwam het kerstgevoel gewoon wat eerder. En ik moet zeggen dat vond ik helemaal niet erg.

Ja ik weet het, in Nederland ligt er ook sneeuw maar ik wou het toch nog even zeggen. Of onderhand niet meer? Vast nog wel een klein beetje, maar hier is net weer nieuwe sneeuw gevallen. Hier lag er al sneeuw in oktober. Altijd baas boven baas he, haha. Sinds er sneeuw ligt is het ook nog niet boven de 0 graden geweest. Ik durf zelfs bijna te zeggen dat het niet boven de –5 is geweest. Voor Nederland dus heel erg koud, maar ik vind het al lang niet meer koud. De afgelopen dagen was het rond de -10 graden en ik vond het niet eens koud! Gewoon dikke jas aan trekken, sjaal omdoen, handschoenen aan en naar buiten gaan. 't scheelt waarschijnlijk wel dat ik altijd met de bus naar school ga en dus niet langer dan 5 minuten. Ook niet helemaal vreemd meer is om gewoon soort thermo-ondergoed aan te trekken onder je kleren. Het scheelt echt heel veel in de kou.

In het weekend ben ik wezen logeren bij mijn contactpersoon. Al een keer eerder had ze me uitgenodigd voor een wandeling met 2 kleine meisjes. Diezelfde meisjes waren er dit weekend weer. Op vrijdagavond werd ik opgehaald en heb ik bij hun gegeten, zelfgemaakte pizza. Deze bodem smaakte echt als karton. Een bodem van een afbak pizza is daarmee vergeleken super lekker. Wat het wel goed maakte was dat de dingen die op de pizza zaten wel erg lekker waren. Op zaterdag zijn we bij 2 kerstmarkten geweest.

Jeeeh!! Ik ben jarig geweest. Mijn verjaardag was wel wat anders dan dat ik gewent was. Er stond niemand naast mijn bed om liedjes te zingen en cadeautjes te geven. Daarvoor in de plaats lagen er wat cadeautjes op de eettafel en mocht ik ze tijdens het ontbijt openmaken. Ik vond het allemaal wat onpersoonlijk, maar gezien mijn situatie hier verbaasde het me eigenlijk helemaal niks. Toen ik op school aankwam gingen 2 mensen voor me zingen. We stonden toen ook nog maar met z'n 4en bij het lokaal te wachten. Toen de andere mensen van mijn klas kwamen begonnen ze me allemaal te feliciteren. En in de pauze gingen er ook een heleboel mensen voor me zingen en kreeg ik een cake. Dat is hier gewoonte bij sommige vrienden groepen. Niet dat ik dat erg vond of zo. Tijdens geschiedenis gingen ze ook weer voor me zingen.

In de rest van de weken heb ik eigenlijk niet zo veel gedaan. Gisteren heb ik weer een bandbijeenkomst gehad en we zouden eigenlijk vandaag beginnen met oefenen maar ik ben ziek en kan absoluut niet spelen. Ik weet eigenlijk niet wat ik heb. Ik weet wel dat ik bijna niet meer kan praten en dat ik geen hoofdpijn of koorts heb.

Nou dat was het wel weer. Als ik weer wat bedenk om te schrijven doe ik dat gelijk.