God jul og en godt nyttår!

Hoihoi!

Waarom gaat de tijd toch zo ongelofelijk snel. Ik keek net hoe lang geleden ik mijn laatste weblog had geschreven en dat bleek al 12 dagen te zijn. Dacht eigenlijk dat het nog maar 3 dagen was of zo. Ik blijf me erover verbazen dat de tijd zo snel gaat. Alles voelt alsof het gisteren was gebeurt. De tijd mag helemaal niet zo snel weg vliegen, dat vind ik helemaal niet leuk. Dit wordt mijn laatste weblog voor het nieuwe jaar want morgen ga ik naar de hytte tot en met zondag.

Ondertussen heb ik kerstvakantie en ben ik ziek geweest. Mijn kerstvakantie zou op 23 december beginnen maar de enige dag dat ik in die week naar school ben geweest was woensdag omdat ik toch wel de kerstafsluiting op school wou zien. Gelukkig was ik gegaan want het was echt geweldig. Iedereen zat in de gymzaal en kantine. De muur daartussen kan er uit worden gehaald. De directeur ging een praatje houden, deelde wat diploma's uit (waarvoor weet ik niet) en we gingen liedjes zingen. Daarna werd de kerstboom in het midden van de gymzaal gezet en maakten we cirkels rond de kerstboom. De traditie hier is om rond de kerstboom te lopen en liedjes te zingen. Gelukkig waren de liedjes niet zo moeilijk en wist ik van de meeste de tekst wel ongeveer dus dat was niet zo moeilijk. Het zag er alleen wel een beetje raar uit denk ik.

Donderdags was het lillejulenaften in het Nederlands het kleine kerstavond. Dat betekent risgrøt (rijstepap) eten met een amandel. In de meeste families krijgt degene die de amandel heeft gevonden een marsepeinen varken, maar volgens mij heeft hier niemand wat gekregen. We moesten vroeg naar bed, of in ieder geval naar boven, zodat het huis versiert kon worden en er wat cadeautjes onder de kerstboom gelegd konden worden. Op vrijdag ochtend waren de anderen al heel vroeg wakker en hadden mij ook wakker gemaakt zodat we de cadeautjes konden uitpakken maar dat mocht niet voordat er een belletje was geringeld. Iedereen rende opeens naar beneden zonder dat ik ook maar een belletje had gehoord. Bleek het een heel klein zacht belletje te zijn. Was nauwelijks te horen. Onder de kerstboom lagen cadeautjes van het kleine baby'tje Jezus. Ik kreeg een slee (net als iedereen) een paar hele lekkere dikke sokken en volgens mij nog iets maar dat kan ik me niet meer herinneren. Ook hingen er 5 sokken met cadeautjes. Daarin zat een mok met Prettige kerst, een bijna onmogelijk op te lossen puzzeltje en wat snoepjes.

's Avonds was het kerstavond. We hebben dat gevierd bij mormor en morfar, dat zijn de ouders van mijn gastmoeder. Mormor is oma en morfar is opa. Alle cadeautjes die we voor elkaar hadden gekocht legden we allemaal daar onder de kerstboom. Het was super veel. Zo veel dat je nauwelijks nog om de kerstboom kon lopen en dat was wel de bedoeling. Want met kerstavond moet je ook weer rond de kerstboom lopen en liedjes zingen. Mijn gastmoeder en gastzusje gingen gekleed in typisch Noorse kleding, een bunad. Mijn gastvader had een traditioneel Duits/Beiers pak aan en wij moesten gewoon in nette kleding. Voor de gelegenheid was ik samen met mijn gastmoeder naar het winkelcentrum gegaan om een jurk te kopen. Eerst hebben we met z'n allen gegeten. We aten aardappelen met jus (!), rode kool en ribbe, dat is een soort vlees. Ik had echt het idee dat ik weer eens een keer een echt Nederlandse maaltijd aan het eten was. Na het eten gingen we het “rond de kerstboom lopen” ritueel doen. En toen kwam de Kerstman! Van hem kregen we ook een cadeautje. Natuurlijk was het heel goed te zien dat Morfar de Kerstman speelde maar dat maakt niet uit. Ik kreeg een paar wanten. Nadat de Kerstman weg was was het de beurt aan de cadeaus onder de kerstboom. Van mijn gastouders kreeg ik een skibroek, van mijn mormor en morfar een taarten/cake bakboek. Verder kreeg ik nog een warmwaterkruik verpakt in een hond, een fotokubus, een soort portemonneetje met een eland erop en nog wat dingetjes.

Eerste kerstdag was niet zo heel bijzonder. Pas om 3 uur kwam ik een keertje uit mijn bed en kon toen bijna gelijk aanschuiven aan het avondeten, maar dat hadden we niet. Als we honger hadden moesten we maar gewoon wat pakken. Er stond een pan met gehaktballen die we op konden warmen en we hadden brood en fruit. Niet echt veel bijzonders dus. De hele avond hebben we een heel grappig spelletje gespeeld. We noemen het the train game, maar het heet eigenlijk empire nogwattes (sorry weet niet meer precies hoe het heet).

Tweede kerstdag was wat leuker. Omdat we morgen naar de hytte vertrekken en daar moeten skiën om bij het hutje te kunnen komen moesten we al geoefend hebben. Dus op tweede kerstdag zijn we gaan skiën hier vlakbij. Het ging best wel goed. Langlaufen vind ik leuker (en makkelijker) dan downhill skiën, maar helemaal slecht ging dat toch ook niet.

Op maandag zou ik eigenlijk voor het eerst naar de revyband repetitie gaan, dus ik was daar keurig om 11 uur. Ik heb daar een half uur buiten in de kou staan wachten zonder dat er ook maar iemand was. Dus was ik maar weer naar huis gegaan. Daar zag ik dat iemand om 12 uur 's nachts had gestuurd dat we om 12 uur zouden beginnen. Ik had geen zin om weer terug te gaan dus ben ik maar thuis gebleven. Later kreeg ik een smsje hoe het met mijn keel ging omdat ik een hele zere keel had en ziek was, had ik een mailtje gestuurd dat ik zeker tot aan kerst niet zou komen. Ze dachten dus blijkbaar dat ik nog ziek was, was ik niet meer maar toch wel leuk dat ze dat dachten, had ik weer een dekmantel. 's Avonds hadden we weer een diner bij mormor en morfar maar nu ook met de 2 broers en aanhang van mijn gastmoeder. Het was heel gezellig en heb een paar mensen ook mijn (Nederlandse) huis laten zien.

Gisteren had ik dan wel echt mijn eerste revyband repetitie en ik kwam wel iets heel raars tegen. We spelen allemaal bekende en populaire liedjes en moeten onze eigen muziek op papier zetten. Sommige doen dat met echte noten op een notenbalk en sommige schrijven gewoon letters. Nou kwam ik er bij een liedje niet uit wat ik moest spelen en de pianopartij was hetzelfde dus keek ik over de schouder van de pianist mee. Hij had alles met gewone letters geschreven maar toen kwam ik wel een hele rare noot tegen. In Nederland gaan de muzieknoten tot en met G maar hier kwam ik opeens een H tegen. Ik had geen flauw idee wat ik daarvoor in de plaats moest spelen wat een H zit niet op mijn dwarsfluit. Van de uitleg die ik kreeg begreep ik niet zo heel erg veel maar wist toen gelukkig wel dat ik gewoon een B moest spelen. Net keek ik even op internet om nou uit te zoeken hoe dat zit en toen zag ik dat ze in het Duits hetzelfde hebben. In plaats van BES zeggen ze B en in plaats van een B zeggen ze een H. Nou weet ik dus wel gelukkig hoe het zit maar ik vind ons Nederlandse systeem toch wel wat fijner. De andere noten zijn gelukkig wel hetzelfde. Na de repetitie zijn we bij iemand thuis een film gaan kijken en pizza gaan eten. Een ex-bandlid (bandlid van vorig jaar) ging ook mee en nam ons mee in de auto, maar we waren met 6 personen en een bestuurder. Niet handig als je een 5-persoonsauto hebt. Ellinor en ik hebben gezellig achterin de kofferbak gelegen (jahoor dat is hier ook verboden) met de hoedenplank gesloten zodat niemand ons zou kunnen zien en wij ook niks van de omgeving. De auto stopte ergens en iedereen stapte uit, maar de kofferbak werd niet open gedaan. We dachten eerst dat het een grapje was maar toen kwam er iemand om te vertellen dat ze naar de supermarkt gingen en dat wij heel stil moesten blijven liggen omdat er nogal veel mensen rondliepen. Toen iedereen weer in de auto zat vonden ze het wel leuk om een paar keer extra om de rotonde te rijden, dood eng als je niks kunt zien en je tegen de kofferbakwand word gedrukt. We zijn veilig aangekomen en we zijn niet gecontroleerd. Achteraf bedacht ik pas dat als we gecontroleerd zouden zijn dat het bijna mensensmokkel was. Nou weet ik in ieder geval hoe het is om gekidnapt te worden.

Ik zeg alvast gelukkig Nieuwjaar en tot ziens maar weer!